Requiem voor een babbelkous. Naar het boek van Leo Pleysier. 

Isabelle Van Hecke (gekend van ‘Nonkels’, ‘De ideale wereld’, ‘Albatros’,…) gaat samen met regisseur Stefan Perceval aan de slag met een beklijvende tekst over afscheid en ontdekken, over samen en alleen. Een opgewekte roman over rouw, afkomst en taal. Kan dat wel? Wie de roman ‘Wit is altijd schoon' van Leo Pleysier heeft gelezen, kent het antwoord. In een buitengewone heldere en lichtvoetige taal beschrijft Pleysier de complexe gevoelens van een zoon voor zijn overleden moeder, die hem heel lang bedolven heeft onder haar gepraat. Het levert een warm en liefdevol portret op van de moeder.


van en met: Leo Pleysier (tekst), Isabelle Van Hecke (spel), Stefan Perceval (regie en tekstbewerking), Kris Auwers (muziek), Jan Strobbe (scenografie), Mieke Vermeiren (kostuums), Frank Haesevoets (licht) en Ben Bonner (geluid). Met de steun van de Vlaamse gemeenschap, Tax Shelter en Gallop Tax Shelter.